na co dybie w wielorybie

poniedziałek powitał mnie syndromem little miss sunshine. w sensie, że w tym filmie główna bohaterka jest takim serdelkiem i wszystkie ubrania są dla niej o rozmiar za małe. dziś rano miałam malutkiego meltdowna ,albowiem przygotowany w niedzielę outfit okazał siś być, ekhem, za mały. tak gdzieś o rozmiar. to znaczy spodnie. to znaczy zmieściłam się, ale efekt był właśnie jak w little miss sunshine. gdybym jeszcze miała jakąś sensowną wymówkę typu ciąża. ale nie mam. potem okazało się, że wszystkie inne spodnie były albo mokre albo pogniecione. jedyne co nadawało się do założenia to moje zimowe spodnie z tweedu, mimo, że lato u nas w pełni. mam nadzieję, że nikt z kolegów i koleżanek z pracy nie zauważył, że mi się pory roku pomyliły. a tak w ogóle to poniedziałek jest jedynym dniem, kiedy jeszcze mam siły jako-tako wyglądać, im bliżej piątku tym bardziej mój outfit koncepcyjnie zbliżony jest do dresu. zdecydowanie duży plus mojego biura to brak dress code i generalnie można nosić wszystko, nawet dres czy gumowe japonki (w których generalnie żyję od kwietnia do grudnia). wiecie, my kalifornijczycy jesteśmy przecież największymi luzakami na świecie. palmy, kabriolety, w prawym ręku joint, w lewym iphone. no ale w poniedziałek człowiek chce dobrze i profesjonalnie się prezentować na zebraniach i w ogóle, z nowym tygodniem nowym krokiem. to tak apropo's poniedziałku.

w weekend obejrzeliśy dwa filmy, które mnie niestety rozczarowały. w rachel getting married trochę za dużo neurozy dla samej neurozy, artystowskiej histerii no i ta kamera z ręki. w połowie filmu hubby stwierdził, że rozbolała go głowa od tej kamery. ale anne hatheway nie była zła. drugi film to outsourced. no tak głupiej komedii powielającej wszelkie możliwe stereotypy i schematy dawno nie widziałam. w sumie fajnie by było obejrzeć jakiś inteligenty film na ten temat outsorcingu i zderzenia kultur. zna ktoś?

aha, a nasz biedny wieloryb zakończył żywot na miejskim zsypie śmieci. najprzód okupował pierwszą stronę naszej wioskowej gazety przez 3 dni z rzędu, a potem go w końcu wywieźli na malowniczy zsyp śmieci przy highway 1.