all i need is a miracle

wczoraj wchodze do domu z pracy a przy drzwiach wita mnie kilkoma machnieciami ogona pies. wczoraj rowniez nasz srebrny lis laskawie zjadl cala porcje jedzenia, ulozyl swoje lozeczko lapami jak robi to normalnie oraz wydawal sie byc calkiem calkiem. nie chce zapeszyc, ale na dzien wczorajszy i dzisiejszy medycyna i farmakologia dzialaja na nasza korzysc. maz zostaje na posterunku, jego bilet niestety nam przepada. takie zycie. w kazdym razie ze wzgledu na pozornie pozytywny zwrot wypadkow moj wyjazd nie bedzie przynajmniej z zalozenia tortura i jednym wielkim wyrzutem sumienia i poczuciem winy, byc moze nawet bedzie odrobinie fajnie i wakacyjnie. a to ze moja rodzina wykonczy mnie byciem soba, czyli moja rodzina, to inna sprawa. w kazdym razie, jurop hir aj kam.